~Coin-operated boy~

~Βαλε με στον κοσμο σου...
οσο κι αν σε χτυπαει καποιες φορες...
Ακομη κι αν λες πως ηρθαν δαιμονες και τον εκαψαν ολοκληρο...
Ο δικος μου απλα καταστραφηκε...
τον κρατουσα πανω στα χερια μου...
και επεσε και με πλακωσε...
Ξερεις το βαρος ενος κοσμου;
Σ'ενα βημα και μια σκεψη τον ειδα να με χτυπαει θραυσμα στο θραυσμα...
Κι ετσι τωρα...
φοβαμαι να πλασω εναν καινουριο...
Αφου στον τελευταιο που ακομα με βασανιζει...
στηριξα ενα σωρο πραγματα...
σαν ελεφαντες,που δε σ'αρεσουν,σ'ενα μικρο ραφι στο δωματιο μου...
κι αυτη τη στιγμη μαζευω κομματια χαρτινης καρδουλας στην ανεμοθυελλα...
~Πες μου ομως...
ποσο το σκεφτεσαι τις στιγμες που εισαι μαζι μου;
Αστο βασικα...
μη μου πεις...
απαντα στον εαυτο σου...
Γιατι για μενα γνωριζω ηδη...
πως εκεινες...
ειναι σαν τις ωρες του πατιναζ...
ωρες ισορροπιας και μηδαμινης οδυνης...

~30 μερες~

~Τα ονειρα μου ετρωγαν τα σωθικα για μηνες...
μου μιλουσε το υποσυνειδητο μου κι εγω ημουν κολλημενη στο πλασμα των ερωτων μου των λατρεμενων...
Σε λογια που μαχαιριες πιο βαθιες κι απο αβυσσο θα κατεληγαν...
Αυτου του πλοιου που απο τοτε που ανεβηκα πανω του...
ταξιδευω υπο τα χτυπηματα καταιγιδων και συνθλιβω τα παντα σαν εντομα που ερχονται να μου ρουφηξουν το αιμα...
Εσυ τα ειπες....
ξερεις...
οχι εγω...
~''Ερχομαι....
Θα αργησω,ομως ερχομαι...''
και η πορτα μου δεν ανοιξε ουτε μια φορα σε αντικρυσμα σου....
''Με πληγωνεις.....
Με πληγωνεις....''
Δακρυα σου να τρεχουν...
κι εγω πισω απο το ακουστικο να κλαιω για το χρονο που δε σου εδωσα 3 βραδυα πριν πατησω ενα τελευταιο σκαλοπατι...
Κι εν τελει...
εγω η σωριασμενη σε καρεκλες και πατωματα...
''Τιποτα δεν εχει αλλαξει...
θα στο δειξω...
Για παντα σου ειπα και για παντα παραμενει...''
γι'αυτο το στιλετο σου εχει κολλησει στο μετωπο μου και μ'εμποδιζει να σκεφτω....
Ενα μηνα υστερα....
ποναει το ιδιο....
Εσυ που εισαι;
Εισαι στα βηματα μου πανω;
Εγω που μ'εμπιστευεσαι και μ'αγαπας πιο πολυ απ'τον καθενα...
εγω ο ερωτας ο παντοτινος....
εγω εδω....
''Φοβαμαι...
μη μια μερα σε χασω....
φοβαμαι πολυ....''
κι εγω ειπα δε θα το αφηνα...
Κοιτα διπλα σου....
θεση κενη...
με εδιωξες και οσο κι αν παλεψα....
αν τρεχεις...
δε μπορω να μη χαθεις απο τα ματια μου...
~Ροδο μου εσυ κατακοκκινο....
φροντιζει η φυση να κανει τα δικα μου και να ρεουν...
Ροδο γυμνο σε ξενο σωμα...
οδηγω με αναμνησεις να σωθω απ'το κακο σου..
μην πεθανουν κι αυτες οπως σκοτωνονται οι ελπιδες μου απ'τη φαυλη σου εκδικηση...
~Δε με ψαχνεις...
Δεν υπαρχω...
Θες να φυγεις...
να βρεις αλλους ανθρωπους που χαμογελουν στα ψευτικα...
Δε σ'αρεσει πια το ειλικρινες προσωπο μου...
Απο αγαπη....
πηρες ενα μπλε λεωφορειο απο αγαπη κι εφυγες...
Απο ερωτα πεταξες τα χερια μου απο πανω σου...
Ολα απο αγαπη....
~Αν η αγαπη ειναι δημιος...
Τοτε φυλακιστε με για παντα....
γιατι αυτη θα με αρπαξει...
και την καρδια μου ηδη τη γλυτωσα απο μυριους υποψηφιους δολοφονους...

(Το τελευταιο της σειρας...)