~Ο Θανατος~

~ H νύχτα περιέκλεισε το μελαγχολικό μου παλάτι….
Κι εγώ κάθομαι και περιμένω….
Το ξύπνημα των δαιμόνων….
~ Για λίγο ξεκούραζα τα μάτια μου….
Κι εκείνοι εμφανίστηκαν…
Όχι μόνοι…
Ποτέ μόνοι….
Πάντα έχουν συντροφιά….
~ Τη μια τη Θλίψη….
Την άλλη τον Πόνο…
Τώρα το Θάνατο….
~ Ένιωσα το παγερό νεκρωτικό του άγγιγμα…..
Πάνω στο προσκεφάλι μου….
~ Ξύπνησα….
Μα έκανα πως κοιμόμουν….
Θα μ’έπαιρνε μαζί του….
Να τον ακολούθησω δεν ήθελα….
Στο βασίλειο της νέκρας….
Εκεί κυριαρχεί το σάπιο…
Και η μαυρίλα το μόνο χρώμα τ’ ουρανού….
Στοιχειά…
Δαίμονες…
Και βαμπιρικές μορφές….
Μόνιμοι κάτοικοι του κόσμου αυτού….
~ Ίδιος με την επίγεια κόλαση…
Ίδιος με το μέρος που κατοικώ εγώ….
Μα δεν ξέρω γιατί αντιστέκομαι…
~ Με χαϊδεύει…
Μα εγώ δεν αντιδρώ….
Αγωνίζομαι να παραμείνω στο δικό μου σκοτάδι…
~ Εξοργίζεται…
Με τραβά….
Κι εγώ μαζεύομαι πιο μέσα…
Αν πέσω…
Θα χαθώ….
~ Και ξάφνου σταματά….
Μια ανακούφιση με κατακλύζει…
Μια απρόσμενη ηρεμία με κυριεύει….
~ Εκείνος σκύβει...
Με φιλάει….
Και ρίχνει τη βρωμερή του ανάσα στο πρόσωπό μου….
~ Σαν από θαύμα….
Τα μάτια μου ανοίγουν…
Σηκώνομαι και ακολουθώ…
~ Σε μονοπάτι φτιαγμένο….
Από κόκαλα μαρτύρων περπατάμε…..
Στο πέρασμα του Θανάτου…
Τα θαύματα της φύσης….
Κείτονται…..
Τους πήραν την πνοή….
Και έχασαν την ομορφιά τους….
~ Φτάνοντας στις πύλες….
Βλέπω τους αγγέλους του…
Έτοιμους να μεταφέρουν…
Τα νεκρικά του μηνύματα….
~ Ο κόσμος φαινόταν…
Σαν ανάκτορο…
Γεμάτο αλύτρωτες ψυχές….
Όπως το είπα….
Ίδιος με τον δικό μου….
Και παραδίνομαι στα χέρια του….
~ Ο Θάνατος…..
Με οδηγεί στην μεγαλόπρεπη κατοικία του…
~ Κατευθύνεται στο δωμάτιο των ηδονών του….
Τοίχοι….
Διακοσμημένοι…
Με τα πορτραίτα των νεκρών του ερωμένων…..
Ήξερα πως κάποια μέρα….
Θα έφτανα κι εγώ εκεί….
~ Για μια νύχτα η καθεμιά….
Για μια αιωνιότητα το κάθε κάδρο….
~ Σα μεθυσμένη….
Τον συνοδεύω στο κρεβάτι….
Του δίνω το εγώ μου…
Χωρίς αναστολές…..
~ Εκείνος το δέχεται…..
Με βασανίζει…
Με πονά…
Διαλύει…
Και κομματιάζει το σώμα μου….
Φωνάζω….
Μα συνεχίζει…..
~ Και σαν πορτραίτο πια….
Εγκλωβισμένη στην πικρή αιωνιότητα….
Παρακολουθώ ξανά….
Τα λάγνα σφάλματά του….