~Σοδομικη Γραφη~

Η γη της επαγγελιας καιγεται....
ηρθανε κλεφτες,πειρατες με δαυλους και τα πυρπολησαν ολα...
Τρεξε τρεξε να τους ειδοποιησεις ολους...
Ηρθαν και ορνεα και πλασματα τερατικα της θαλασσας που εβγαλαν ποδια για να λεηλατησουν...
ΟΙ θεοι θυμωσαν με τις ακαρδες θυσιες σας...
ακαρπες επρεπε να λεγονται....
αναξιες.....
ατελεστατες οι τελετες και οι προχειροφτιαγμενοι σας ναοι...
Οι φωνες κατατρωνε τον τοπο...
ηχοι μαρτυρικοι,τρεξε σου λεω...
τουτοι θα σφαξουν τα γυναικοπαιδα,να χαθουν ολοι....
γενοκτονια,φρικη...
αρπαξε τα μωρα που κλαινε απο τρομο....
κρυψου στις σπηλιες των βουνων που ζουνε οντα καλα της νυχτας....
Σπιτια καταρρεουν....
τοιχοι πλακωνουν....
Ξιφη τεμαχιζουν....
σωματα αψυχα πεφτουν...
προσωπα απελπισιας σε κοιτουν ακινητα....
Δεντρα ουρλιαζουν...
νεραιδες βιαζονται....
νυμφες χορευουν να μαγεψουν και μαγευονται...
κι αλλες πισω απο θαμνους και καρα σκυβουν μα φλεγονται...
οποια ατυχη διαβει το περασμα των αιμοβορων δενεται και σερνεται μεχρι να εξαυλωθει...
Τρεξε...
τρεξε....
στον πολεμο δεν υπαρχει ελεος,υπαρχει ανθρωπια....
πραγματικη ανθρωπια που θανατωνει....
Πες σε ολους τα μαντατα....
η γη της επαγγελιας καιγεται....
ο θανων νοειτο...
Κλεισε τους αργους στις φυλακες....
οι φαυλοι φοβουνται τη σκλαβια και δεν την πλησιαζουν....
Κοντα στις λιμνες ειναι ενας ανθρωπος που αγαπησες πολυ....
μεταδωσε το μηνυμα...
αφου εσυ εισαι καταδικασμενη να τρεχεις υποφεροντας απο τις πληγες.....
τουλαχιστον σωσε την ψυχη που εξ'αιτιας της εγινες αθανατη...