~Καταντια...
Εναντια...
Βραδυα...
Σκοταδια...
Χαδια...
Σημαδια...
Ανεξιτηλα αεναα...
~Δυστυχια...
Ευτυχια...
Αλληλουχια...
Επιτυχια...
Ευλογια...
Ευδαιμονια...
Δε ζητας αλλο κομματι απο τον σωτηρα...
~Θαυμα...
Πραγμα...
Ταγμα...
Μαγμα...
Κραμα...
Κλαμα...
Το νεκταρ καθε θεοτητας ονειρικης...
~Ολοκληρωση...
Ονειρωξη...
Εκπληρωση...
Συμπληρωση...
Καθηλωση...
Ουσια,την πατησαν τα ερεβη κι εσβησε...
~Ομως...
Νομος...
Φθονος...
Πονος...
Θρονος...
Μονος....
Εμεινες και παλι μονος....

Κατι φρικτο και τρισαθλιο...οχι μονο ως ποιημα...αλλα και ως προς την ουσια του...
κατι πολυ βαθυ και αληθινο αρα πικρο...αυτοβιογραφια και συνηδητοποιηση απο αυτες που μολις εμφανιστει,ξυπνας και βλεπεις ξεκαθαρα οτι τα γκρεμισες ολα....και εισαι η μονη προθυμη να χτισει...γιατι ο αρχιτεκτονας του παλατιου εκδιωχθηκε ενα βραδυ που μεθυσες και τον χαστουκισες...
Ξεραστε με την ανεση σας...και μετα μαζευτε τα...